όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια
Ο Σάλιντζερ στο Φύλακα στη σίκαλη αναφέρει πως όταν του αρέσει ένα βιβλίο θέλει να ‘χει φίλο του το συγγραφέα για να μπορεί να τον πάρει στο τηλέφωνο. Κι ο Όστερ στον Αόρατο λέει ότι αρκετά καλός συγγραφέας είναι αυτός που τον πληρώνουν για τη δουλειά του. Θα μπορούσα να περιμένω ώρες έξω απ’ έναν τηλεφωνικό θάλαμο, εκτεθειμένη στη βροχή και τον αέρα, για να πω στη Χάρπερ Λη μια καλησπέρα. Θα πλήρωνα όσο όσο για να την διαβάσω. Ένα βιβλίο υποψιάζεσαι πως θα ‘ναι συναρπαστικό ακόμη κι απ’ τον τίτλο του. Και καθώς το διαβάζεις, ή επιβεβαιώνονται πανηγυρικά οι υποψίες σου ή μετά λύπης διαπιστώνεις πως επρόκειτο για μία μόνο ευρηματική στιγμή του συγγραφέα. Όμως εδώ βλέπεις μπροστά σου το θαύμα της λογοτεχνίας απ’ την αρχή ως το τέλος. Οι ήρωες ζωντανεύουν και σε παίρνουν μαζί τους. Μυρίζεις το καλαμποκίσιο ψωμί της Καλπούρνια, μασουλάς με αγωνία το πούρο του δικαστή Τέιλορ, στρέφεις το πρόσωπό σου γιατί δεν αντέχεις την βρομερή ανάσα του Μπόμπ Γιούελ, παραφυλάς πίσω απ’ τις φυλλωσιές το ερμητικά κλειστό σπίτι του Άρθουρ Ράντλεϊ παρέα με τον Τζεμ, τον Ντιλ και τη Σκάουτ, θέλεις να ξαναγίνεις μικρό παιδί για να σε πάρει στα γόνατά του ο Άτικους και να σε μεγαλώσει με τη σπάνια σοφία και το υποδειγματικό του ήθος. Ίσως καμία άλλη φορά δεν έχω δεθεί τόσο με τα πρόσωπα ενός βιβλίου. Και ποτέ άλλοτε δεν έχω λυπηθεί τόσο που έφτασα στην τελευταία του σελίδα. Δεν θέλω να πω τίποτε για την υπόθεση. Δε θέλω να αποκαλύψω το παραμικρό για την έκβαση της ιστορίας. Τις υψηλές ιδέες που το διατρέχουν και τα πανανθρώπινα ιδανικά του. Τα τόσα θέματα. Ρατσισμός, ελλιπής απονομή δικαιοσύνης, κατεστημένα και προκαταλήψεις. Αγάπη για τον άνθρωπο, πατρική στοργή, χιούμορ και ψυχικό μεγαλείο. Αυτά που ίσως σε κάποιους νεωτεριστές και προχωρημένους να φαίνονται κάπως παλιακά και ντεμοντέ πλέον. Θίγονται με ευαισθησία και ευγένεια, δίχως την παραμικρή πρόκληση, ξεδιπλώνοντας απ’ άκρη σ’ άκρη όλη τη φύση του ανθρώπου. Μου φαίνεται πως αυτό δεν είναι μόνο ένα βιβλίο. Είναι εκατό βιβλία ταυτόχρονα. Λέει αυτά που θα έλεγαν τα εκατό μαζί και μ’ έναν ανεπανάληπτο τρόπο. Ίσως γι’ αυτό η συγγραφέας δεν εξέδωσε άλλο τόσα χρόνια. Γιατί και η ίδια ένιωσε, κατάλαβε πως τα είπε όλα. Τι σημασία έχει να είσαι πολυγραφότατος, όταν μπορείς να συμπυκνώσεις όλη την ουσία σ’ ένα μυθιστόρημα? Η Χάρπερ Λη άφησε ιστορία. Αθόρυβα, μέσα στο φτωχικό της διαμέρισμα, δίχως βιασύνη, μακριά από διανοουμενίστικες φανφάρες κι εντυπωσιασμούς βαριάς κουλτούρας, κάθισε κι έγραψε. Με την απλότητα και τον αυθορμητισμό της, την παιδική της ματιά, μ’ έκανε να κρατάω την ανάσα μου σε κάθε σελίδα, ν’ αφήνω τα δάκρυά μου ελεύθερα, να γελάω δυνατά και να διαπιστώνω πως κρατάω στα χέρια μου κάτι που θα μείνει δικαίως εδώ για πάντα, όταν τόσα άλλα θα ‘χουν χαθεί στη λήθη και το χρόνο. Να η αληθινή λογοτεχνία. Συντριπτική ήττα θανάτου. Αγαπητή, Χάρπερ Λη, σας ευγνωμονώ. Αλλάζετε τη ζωή μου.
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια, Χάρπερ Λη, Bell
Υγ. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε η συνέχεια των κοτσυφιών με τίτλο «βάλε ένα φύλακα». Το έχω στο γραφείο μου, έτοιμη να το διαβάσω. Δεν περιμένω τίποτα. Είναι αχαριστία να σου έχει δώσει τόσα πολλά κάποιος κι εσύ να του ζητάς περισσότερα. Θα δούμε. Αλλά, σας το λέω από τώρα, είμαι θετικά προσκείμενη απέναντί στο νέο βιβλίο της Λη, γιατί αγαπώ την ίδια.
Σήμερα 19/02/16, τη στιγμή που ολοκλήρωσα αυτό το κείμενο, πληροφορήθηκα το θάνατό της.
- μια φορά την εβδομάδα, εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν?
- όταν φεύγω μακριά
Γεια χαρά, sday! Περιμένω τη γνώμη σου. 🙂
Πάντα on time με στοχευμένη άποψη και τις καλύτερες προτάσεις.
Ε, λοιπόν θα το διαβάσω κι εγώ γιατί έχει περάσει καιρός από τότε που ευχαριστήθηκα τόσο ένα βιβλίο. Λεπτομέρειες σύντομα…..
Λοιπόν, LINA, απόψε έπεισα τα μέλη της λέσχης ανάγνωσης την επόμενη φορά να συζητήσουμε αυτό το βιβλίο. Και μάλιστα δεσμεύτηκα πως θα πληρώσω πρόστιμο σε όποιον πει πως δεν του άρεσε. Είμαι σίγουρη πως εκείνη τη νύχτα δε θα βγάλω από την τσέπη μου ούτε σέντ!
“Αυτό το τόσο όμορφο μυθιστόρημα έχει γραφτεί από έναν σπάνιο άνθρωπο, μια συγγραφέα με την πιο ζωντανή αίσθηση για τη ζωή και το πιο ζεστό, το πιο αυθεντικό χιούμορ. Ένα συγκινητικό βιβλίο· και τόσο αστείο, τόσο αξιαγάπητο”.
Truman Capote
Απορώ πως δεν το είχα ανακαλύψει νωρίτερα!
Ακριβώς, quote!Ευχαριστώ που πέρασες!
Αυτό το βιβλίο τελικά μου έδωσε περισσότερα μαθήματα και τροφή για σκέψη από όσα περίμενα, (και το έκανε με διακριτικό, χαμηλό τόνο), κι αυτό είναι κάτι σπάνιο.
Γεια σου, Vicky! Η αλήθεια είναι πως δεν το συνηθίζω να διαβάζω ένα βιβλίο περισσότερες από μία φορές. Όμως αυτό ειλικρινά σκέφτηκα πως θα ήθελα πολύ να το ξαναδιαβάσω και να το ξαναδιαβάσω..
Γεια χαρά, zeta! Είναι όντως εξαιρετικά επίκαιρο και γραμμένο με μια απίστευτη φρεσκάδα!
Καλησπέρα, Μάνο! Χαίρομαι που συμφωνούμε και ελπίζω να η λίστα με τα αγαπημένα βιβλία να μεγαλώνει!
Υπέροχο βιβλίο, από αυτά που αφήνουν κάτι σημαντικό στο πέρασμά τους.
Είχες απόλυτο δίκιο με όσα έγραψες
Στη σημερινή εποχή της μισαλλοδοξίας και της αναβίωσης του φασισμού αποτελεί αναγνωστικό φάρο.Εκπληκτικό!
Αναμφισβήτητα ένα βιβλίο που θα πρέπει κανείς να διαβάσει αρκετές φορές στη ζωή του, ξεκινώντας από τα χρόνια της εφηβείας του. Η απόδειξη πως η ‘αλήθεια της ζωής’ κρύβεται στα χρόνια της αθωότητας, ειπωμένη με τον καλύτερο και πιο συναρπαστικό τρόπο.
Καλημέρα, envitec! Και τη δική μου καρδιά κλέψαν τα κοτσύφια! Καλή εβδομάδα!
Έγινε το αγαπημένο μου βιβλίο και μπορώ να πω ότι πλέον κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδία μου. Είναι ένα εκπληκτικό, μαγικό, καταπληκτικό βιβλίο που θα σε συγκινήσει και θα σου περάσει βαθιά νοήματα. Απλό και κατανοητό μπορεί να διαβαστεί από όλες τις ηλικίες. Είναι ένα βιβλίο που σίγουρα θα σε μαγέψει.
Έτσι ακριβώς, dimitra. Δεν έχω δει ακόμη την ταινία, αλλά πιστεύω πως, λόγω και του καστ, θα είναι υπέροχη. Τα βραβεία και τα παράσημα δεν είναι πάντα εγγύηση πως ένα βιβλίο είναι όντως καλό. Εδώ όμως λες πως όσες φορές κι αν διακριθεί, το αξίζει.
Έχει κερδίσει πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων και το Βραβείο Πούλιτζερ, μεταφράστηκε σε πάνω από σαράντα γλώσσες και μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο, το 1962, από τον Ρόμπερτ Μάλιγκαν, σε μια “κλασική” ταινία με πρωταγωνιστή τον Γκρέγκορι Πεκ.
Γεια σου, Αλίκη! Αξίζει στ’ αλήθεια να διαβάσεις αυτό το βιβλίο. Θα το αγαπήσεις πολύ!
Η κριτικη σου και μονο με την περιγραφη και τον ωραιοτατο σχολιασμο θα με οδηγησει στην αγορ α του βιβλιου. η κριτικη σου παντα ειναι φερεγγυα !!!!!
Απίστευτη σύμπτωση, KatiaSun, πράγματι. Όλη μέρα την σκέφτομαι, γράφω γι’ αυτήν, ανατρέχω στις σελίδες του βιβλίου της. Θα ζει για πάντα.
Sumptwsh, h ta megala pneymata synantiountai ? 9a paw bour na to parw