Θέdα

https://apopeirates.blogspot.com/

https://apopeirates.blogspot.com/

Είσαι δικός μου, εσύ, του Έρι ντε Λούκα

Ως γνήσιο βιβλιόμουτρο χάνω τους καλούς μου τρόπους. Εδώ που φτάσαμε, σ’ αυτήν τη σχέση ειλικρίνειας που χτίσαμε, τι μου μένει να κάνω? Οφείλω να αποκαταστήσω την αλήθεια, διαφορετικά ποιο το νόημα? Δύο απανωτές φορές δημοσίευσα σχετικά με το κορίτσι απ’ την Αβάνα. Παρέθεσα αυτούσιο απόσπασμα, ανάρτησα φωτογραφία, ενθουσιάστηκα το ομολογώ. Είχα την εντύπωση ότι χτύπησα φλέβα. Δεν είμαι φαν του μινιμαλισμού, αλλά εδώ ήρθα σταδιακά αντιμέτωπη μ’ έναν μαξιμαλισμό μεταφρασμένο σε μικροπράγματα ανούσια, ατμόσφαιρα πανηγυριού, μπιχλιμπίδια. Οι Κουβανοί, αλέγκρος λαός, ανάλαφρος, δεν παίρνει τις υποθέσεις του κατάκαρδα επί μακρόν, βρίσκει τον τρόπο να χαμογελάσει ξανά, χορεύει στο δρόμο, πίνει ρούμι για νερό, συμβιώνει με τη φτώχεια του, ερωτοτροπεί βρόμικα, χορταίνει με μια χούφτα λετσόν ή μια τηγανιτή μπανάνα. Έχω διαβάσει ιστορίες  που με συνεπήραν με το κέφι και την τρέλα, την παραφορά και το πάθος. Τούτο το μελόδραμα όμως μοιάζει με κακή σαπουνόπερα. Η Μαρία που γυρίζει την πλάτη στον μεγάλο έρωτα του ευαίσθητου μουσικού Νέστορ για τις φουσκωμένες τσέπες του Ιγνάσιο και ο διχασμός της μέχρι τα γεράματα, συγγνώμη αλλά δε με συγκίνησαν. Σκηνή στη σκηνή, σεξ στο σεξ, λεπτομέρεια στη λεπτομέρεια, όλα εκτεθειμένα σε μια ενοχλητικά αποκαλυπτική διαφάνεια. Αυτό το βιβλίο μιμείται το φθηνό σώου της ηρωίδας…

γράφω για μια γραφή που ζήλεψα “33 στροφές”, του Κανέκ Σάντσεζ Γκεβάρα

“Τρόποι να γυρίζεις σπίτι”, του Αλεχάντρο Σάμπρα

Το τελευταίο βιβλίο ανωνύμου που διάβασα ήταν πριν χρόνια ένα κείμενο καταπέλτης, ένας λίβελλος με τίτλο « εναντίον του πάπα ». Κάθε συγγραφέας που επιλέγει να κρατήσει κρυφή την ταυτότητά του έχει προφανώς τους λόγους του. Και στην περίπτωση της «γυναίκας στο Βερολίνο» τα πράγματα ήταν ίσως τόσο άβολα κι επικίνδυνα, όσο και για τον ανελέητο κατήγορο του ποντίφικα, του Βενέδικτου ΣΤ΄. Τραυματισμένος ανδρικός εγωισμός, κακοποιημένο γυναικείο σώμα, η χιτλερική ιδεολογία που κατακρημνίστηκε κι ένας ακόμη χαμένος πόλεμος. Γιατί να θέλουν οι Γερμανοί κι άλλα προβλήματα στο κεφάλι τους? Κανείς δεν επιθυμούσε να μιλάει δημόσια για τους κόκκινους βιασμούς των Γερμανίδων. Ούτε οι ίδιες ακόμα. Γύρισαν οι στρατιώτες απ’ τη μάχη και μαζί με όλα τα άλλα βρήκαν λεηλατημένο και το μέχρι πρότινος αψεγάδιαστο ανδρικό τους πρότυπο. Είδαν πως η δυσκολία του στρατοπέδου ίσως να μην υπερέβαινε σε μέγεθος αυτήν του καταφυγίου και του ξένου κορμιού πάνω στα δικά τους κορίτσια. Το χνώτο των σνάπς να ήταν εξίσου βαρύ κι ανυπόφορο με την καπνισμένη ανάσα του πολυβόλου. Ο τρόμος ακόμη πιο επίμονος. Κι αυτή η γυναίκα μέσα απ’ το ημερολόγιο της γράφει κι αλλιώς την Ιστορία. Την Ιστορία που όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «από κοντά είναι μια πολύ κουραστική υπόθεση». Πρόκειται…

Ήρθε η στιγμή να δημιουργήσουμε τη δική μας συντροφιά με τα καλύτερα βιβλία. Σας περιμένω!

Σαν καιρό έχουμε να τα πούμε για κάνα βιβλίο… http://www.vakxikon.gr/

Πώς τα πετυχαίνω κάθε φορά να διαβάζω την κατάλληλη στιγμή τα κατάλληλα βιβλία! Μια μεγάλη εβδομάδα τον Ξένο. Εκείνο το καλοκαίρι πάνω στο καράβι, περικυκλωμένη από την Τήνο, τη Σύρο και τη Μύκονο, τη Μεγάλη Χίμαιρα. Πριν από ένα ταξίδι στην Αγία Πετρούπολη τον Ντοστογιέβσκη. Αυτή τη φορά, τις μέρες του Πάσχα, έπιασα να δω τι πάει να πει Προκόπιος. Μα δεν επέλεξα κάποιο από τα εγκωμιαστικά και τιμητικά βιβλία του περί Βυζαντίου. Όταν έγραφε για να ευχαριστήσει το Βελισάριο, του οποίου ήταν ακόλουθος, όταν υπηρετούσε πιστά τα αιτήματα υστεροφημίας και τις παραγγελιές των αυτοκρατόρων, Ιουστινιανού και Θεοδώρας. Όχι. Αυτά τα μαθαίνεις και στο σχολείο. Ζήτησα να μου φέρουν από τα ράφια την Απόκρυφη Ιστορία. Ούτε είχα ιδέα πριν. Ένα βράδυ εκεί που περιπλανιόμουν στα κανάλια, πέτυχα ένα ντοκιμαντέρ σχετικό με την εποχή εκείνη, τα έργα και τις ημέρες του Ιουστινιανού. Πλησιάζει λοιπόν κάποια στιγμή με συνωμοτικό ύφος ο παρουσιαστής την κάμερα και δείχνει τούτο το μικρό βιβλίο. Διαβάζει δυο τρεις φράσεις και αφήνει το θέμα εκκρεμές. Τι έκανε λέει? Ο πατέρας της Θεοδώρας αρκουδιάρης στον ιππόδρομο? Η μάνα της παραδουλεύτρα στο τσίρκο κι οι μεγαλύτερες αδερφές της πρώτες στην πορνεία? Εκείνη από στριπτητζού στις παραστάσεις, φιλήδονη άνευ προηγουμένου, αδίστακτη…